Սերը եթերային ուժ է կրքի ավերիչ ազդեցության դեմ: Գեղեցիկը սիրո ծնունդ է: Առանց սիրո չկա գեղեցկություն, չկա կյանքի գարուն…
Վահագնի և Աստղիկի սիրո ուժը բնության մեջ իր անմահությունն է գտել՝ ժայռերից շառաչող ջրվեժի տեսքով: Ջուրը բնության արարչական չորս տարերից է, կյանքի աղբյուրը:
Ժայռերից թափվող այդ հրաշքին հասնում ես քարայծի նման. նեղլիկ արահետով վեր ու վար անելով: Կատարյալ սիրո ճանապարհն էլ հեշտ չէ. համբերություն է պետք, հավատ, սիրուց հրճվելու, գերագույն հաճույքը վայելելու կարողություն:
Վահագնի և Աստղիկի սերը կերտված է արևի շողից, աստղերի ժպիտից, լուսնի թախիծից, երկնքի մաքրությունից, քամու նազանքից, հողմի հառաչից, առվի կարկաչից, անձրևի արցունքից, լեռների հպարտությունից: